Kanina pumunta ako sa fiesta sa barangay ng lola ko. Wala naman masyadong naganap, nakikain lang kami ng tanghalian kasi tinatamad kaming magluto. Meron din palang mga baklang sumayaw sa harap namin. Nakakatakot kasi yung dalawang baklita dun e kumain pa ng apoy sa harap ko. Siguro mga tatlong hakbang lang mula sa akin. Sana hindi rin sila magperform sa panaginip ko mamaya.

Yung kapitbahay naman nila, nagpalaro. Sasali sana ako kaso magmumukha akong tanga. Chaka napansin ko din naman, kung sino ang mga hosts ng palaro, e sila ring mga contestants sa mga laro nila. Malabo.

Pero may isang pumukaw sakin ng pansin. Tawagin na lamang natin siya sa palayaw na Mang.... Wala akong maisip na pangalan. Mang Sisiw na lang. (Naisip kong pangalanan siyang Mang Palaro kaso panget pakinggan yun e. Iba dating saken. Ewan ko lang sayo.) Nagpapalaro kasi siya. Piso kada taya. Hatak Hatak niya yung mini kariton niya. Meron siyang palabunutan, kung saan bubunot ka ng numero tapos kung anong premyo ang nakatapat sa number ko, yun ang premyo mo. Wala kaming napanalunan. Tapos meron ding color game, huhulaan mo lang yung kulay na lalabas tapos mananalo ka ng piso. Tapos ginagawa din niyang premyo ang mga Rodman Sisiw. Sila yung mga sisiw na may kulay ang balahibo. May green, red, blue, violet,orange at meron ding mixed. Matagal na akong nakakakita nun. Ngayon ko lang sila naisipang pag-usapan.

Kung iisipin mo, paano sila kinulayan? Nilubog sa kumukulong dye? Mano-manong pininturahan? Kaya siguro 10 days lang ang life span nila kasi dun sa kulay nila. May epekto yata. May ganun yung pamangkin ko dati, kaso hindi na tumagal ng 10 days. mga 10 minutes lang yata. Kasi nung binili niya yun, binulsa niya. Patay.

Pwede naman kasi silang ibenta ng walang kulay. Maganda naman sila kahit dilaw lang sila ah.